(gepubliceerd in De Binnenvaartkrant)
Voor Fred en Judith Strassburger is de ingebruikname van hun tanker Judith het eerste avontuur als zelfstandig kapitein-eigenaar in de tankvaart. De 110 meter lange en 11,45 meter brede type C-tanker is de afgelopen maanden gebouwd en afgebouwd bij Groningen Shipyard in Waterhuizen. De familie Strassburger gaat met dit schip de Rijnvaart in.
De nu 47-jarige Strassburger werkt al sinds zijn vijftiende op het water. Als kind voer hij niet. Waar zijn opa in het varend transport van boomstammen zat, was z’n vader slechts kort werkzaam in de scheepvaart. Voor Fred lonkte het water wel.
Strassburger weet het nog precies: op 16 juli 1981 zette hij zijn eerste voetstappen aan boord. Hij ging als jongeling in de tankvaart aan de slag bij de firma Störme & Weber uit Faulbach am Main en voer mee op de schepen Anni, Elke, Annette en Stadt Kitzingen. In Würzburg behaalde hij zijn matrozenbrief, waarna hij twee jaar ging varen in de vrachtvaart voor Ultra-Brag uit Basel. Op koppelverband Bonamare uit Köln, waarop hij van 1988 tot 1993 in het containertransport voer, ontwikkelde Strassburger zich vervolgens van matroos tot stuurman.
Voor de firma Hamburger Lloyd – nu Stolt Nielson – uit Basel voer hij halverwege de jaren negentig vijf jaar met minerale olie en chemie, waarna hij de overstap maakte naar Reederei Jaegers in Duisburg, waar hij op de Raab Karcher 230 ging varen. Na een uitstap van vijf jaar aan de wal – hij ging aan de slag als tankautochauffeur – keerde Strassburger terug bij Jaegers, nu niet meer in loondienst maar op pachtschepen. Op de schepen Alfred Josef en Karl Reiner Haider bouwde hij zijn eigen scheepvaartbedrijf op.
Eigen schip
Het was zijn vrouw Judith die met het idee kwam om te gaan uitzoeken of het niet mogelijk zou zijn om het pachtschip te verruilen voor een eigen tankschip. “Dat vond ik een goed idee”, vertelt Strassburger. “We werken graag en hard en wilden dat het liefst helemaal voor ons zelf gaan doen.”
In kapitein-eigenaar Günther Ortmann van tanker Ursula vonden zij niet alleen een goede vriend, maar ook een vaderfiguur die hen bij de hand nam. Ortmann kent het klappen van de zweep en deelde die kennis graag met de familie Strassburger. “En daarvoor zijn wij hem ontzettend dankbaar. Zonder zijn bemoeienis was het ons nooit gelukt.”
Ortmann was goed bekend met Daniel Gausch en Christian Hochbein, de eigenaren van Groningen Shipyard. Er volgden besprekingen en er werd een plan gevormd voor de financiering, bouw en exploitatie van een 110-meter tanker.
Tot nog toe exploiteerde de familie Strassburger 86-meterschepen, waarmee de fijnmazige Duitse kanalen konden worden bevaren. De bouw van een langer schip betekent dan wel een beperking van het vaargebied, in overleg met bevrachter MTS uit Wörth am Main – waarvoor de Judith op contract gaat varen – werd gekozen voor een groter schip met meer laadvermogen, om precies te zijn 2650 ton. “We kunnen met dit schip bijna twee keer zo veel lading meenemen.”
De bouw en afbouw van het schip bij Groningen Shipyard is de familie Strassburger goed bevallen. Zonder anderen tekort te willen doen, roemt Strassburger de inzet van afbouwbegeleider John Mulder: “John is perfect, het is met hem bijzonder prettig samenwerken.” Die waardering is wederzijds; ook Mulder coördineerde dit nieuwbouwproject met heel veel genoegen.
Acht ladingtanks
Het mts Judith is een standaard 110-meter-tanker uit de koker van Groningen Shipyard. Het schip wordt aangedreven door een 1.700 pk sterke Mitsubishi S16R-C2MPTK zestien cilinder, geleverd door Koedood Dieselservice. Aan boord zijn acht ladingtanks te vinden van 378 kubieke meter per stuk. Het schip is uitgerust met een compleet dubbel leidingsysteem en dubbele sloptanks, zodat er twee verschillende producten tegelijk vervoerd kunnen worden.
Met de Judith levert Groningen Shipyard de zevende nieuwbouwtanker van dit jaar af. Ook bouwde de werf dit jaar in opdracht van De Gerlien van Tiem in Druten het casco van passagiersschip SS Catharina. Volgens planning volgt dit jaar nog de oplevering van één tanker: de Megantic van Nico Siebert. Ook wordt er inmiddels gewerkt aan de afbouw van tanker Manito en de cascobouw van tanker Nicole Burmester.
Voor volgend jaar liggen er vergevorderde plannen voor de bouw van wederom een casco van een passagiersschip en voert de werf een ombouwprogramma: enkelwandige tankers worden er omgebouwd naar dubbelwandig.
Sunrise-programma
Ook liggen er plannen bij de werf om het Sunrise-programma uit te breiden met een tanker van 110 meter. Groningen Shipyard bouwt sinds enkele jaren dit lichtgewicht type C-tanker, tot nog toe alleen van 84,88 bij 9,57 meter. De Sunrise combineert een wezenlijk groter draagvermogen met ongeveer 20 procent minder brandstofverbruik. De gewichtsreductie wordt bereikt door gebruik van hoogwaardiger en sterker, maar ook wat moeilijker te verwerken staalsoort DM36. Ook heeft het schip geen drinkwatertanks aan boord. In plaats daarvan is het schip uitgerust met een drinkwaterinstallatie. Verder is de Sunrise uitgerust met dubbelschroefs aandrijving, wat als bijkomend voordeel varen in water met geringere diepgang mogelijk maakt.
“De ervaringen met de Sunrise zijn louter positief”, vertelt Mulder. “De eigenaren zijn zonder uitzondering enthousiast. Het model ligt goed in de vaart en het al gering ingeschatte brandstofverbruik valt nog positiever uit dan verwacht.”
Speak Your Mind